Het leven van Ignatius van Loyola.
Iñigo Lopez de Loyola wordt in 1491 geboren op het slot Loyola in Baskenland. Als kleine knaap wordt hij aan verschillende Spaanse hoven tot ridder opgeleid. Omdat hij zijn opdracht zo goed doet, mag hij de persoonlijke lijfwacht van de onderkoning van Navarra worden. Soms gaat het er hard aan toe in de duels en gevechten. Hierdoor komt hij wel eens in aanraking met het gerecht.
Op 21 mei 1521 valt de stad Pamplona in handen van de Fransen. Iñigo vecht mee om Pamplona te verdedigen, maar raakt tijdens de gevechten ernstig gekwetst. Zijn ene been wordt verbrijzeld door een kanonskogel en zijn ander been raakt zwaar gewond. Hij herstelt langzaam en verveelt zich. Het enige wat hij heeft zijn wijze boeken. Deze boeken doen hem nadenken over het leven. Hij denkt eraan om zijn politieke dienst op te zeggen en God te dienen. Hoe meer hij erover nadenkt, hoe zekerder hij wordt. Hij komt tot de ontdekking dat God met hem bezig is. Iñigo verandert zijn leven en wordt een pelgrim. Hij gaat op zoek naar God en vertrekt naar Jeruzalem. Het stappen gaat nog moeizaam, maar Iñigo zet door. Hij wil naar het land waar Jezus leefde. Onderweg houdt hij regelmatig halt om te rusten en te denken. Af en toe schrijft hij wat gedachten neer in een boekje. De tocht naar Jeruzalem is te zwaar en hij keert terug naar Spanje. Hij is zwaar ontgoocheld in zichzelf en besluit om opnieuw naar school te gaan. Hij vindt van zichzelf dat hij een tekort aan kennis heeft. Op school spreekt hij met andere studenten over de ‘Geestelijke oefeningen’. Dit boekje schreef hij onderweg naar Jeruzalem. Zo schrijft hij over de ontdekking van God en de zin in zijn leven. De Inquisitie heeft het moeilijk met zijn uitspraken en vindt dat hij niet de nodige vorming heeft om over goddelijke zaken te spreken. Ook nu zet Ignatius door, maar hij wordt gevangen genomen. Ignatius is alles beu en trekt in 1528 naar Parijs. Daar blijft hij zeven jaar. In Parijs maakt hij enkele vrienden. Met Pierre Favre en Francisco de Javier uit Navarra deelt hij een kamer. Nog vier andere jonge mannen sluiten zich bij de vriendengroep aan.
Ze noemen hun groep de ‘vrienden in de Heer’ en beloven om bij elkaar te blijven. Zo vormen deze zeven mannen het ‘gezelschap van Jezus.’ In Venetië worden ze tot priester gewijd. Ze vragen aan de paus om hen werk te geven. Ze willen overal naartoe waar hun hulp nodig is. In 1540 wordt de Sociëteit van Jezus officieel goedgekeurd. Ignatius blijft als eerste generaal-overste in Rome. Op 31 juli sterft hij.
Een ridder van mensen
Iñigo was een ridder
stoer en heel sterk.
Hij kon goed vechten
en deed dapper werk.
Plots ging een kogel
dwars door zijn been.
Iñigo moest lang rusten
en voelde zich alleen.
Toen hij lang in bed lag,
begon hij flink te lezen
over heiligen en Jezus
tot hij was genezen.
Weg met het zwaard en schild,
hij wou een pelgrimskleed.
Iñigo trok naar het heilig land
om te doen wat Jezus deed.
Zijn ideetjes en gedachten
schreef hij netjes neer
in een heilig boekje
Hij las ze telkens weer.
Helpen, bidden, leren
dat deed hij dag en nacht
Hij maakte nieuwe vrienden.
Zijn hart werd goed en zacht.
Iñigo werd Ignatius
een heel dapper mens
Niet het grote, maar het kleine
dat werd zijn diepste wens.
Ignatius wou nieuwe scholen
voor kinderen met talent.
Op welke schoolbank zit jij nu?
Ik denk dat je de naam wel kent!
Vera Vastesaeger